Mentionsy

CHOLERYK W RAJU - NANIEDZIELNIK 03.03

Kiedy zbliżała się żydowska Pascha, Jezus udał się do Jerozolimy. Gdy wszedł na teren świątyni, ujrzał sprzedawców wołów, owiec i gołębi, a także ludzi, którzy wymieniali pieniądze na walutę świątynną. Skręcił wówczas bicz z rzemieni i wygnał nim z terenu świątyni wszystkich handlarzy, a z nimi ich owce i woły. Powywracał stoły bankierów, rozrzucając złożone na nich pieniądze, a do sprzedawców gołębi powiedział: — Zabierzcie stąd te ptaki i nie róbcie targowiska z domu mego Ojca. Wtedy uczniowie Jezusa przypomnieli sobie, iż jest napisane: Gorliwość o dom Twój mnie rozpala. Tymczasem przywódcy religijni, w reakcji na Jego działanie, spytali: — Jakiego cudu możesz dokonać na znak potwierdzenia prawa do tego, co czynisz? W odpowiedzi Jezus rzekł: — Zburzcie tę świątynię, a ja w ciągu trzech dni ją odbuduję! Lecz oni z kpiną tak Mu odparli: — Od czterdziestu sześciu lat trwa budowa tej świątyni, a Ty twierdzisz, że postawisz ją w ciągu trzech dni? On jednak mówił o świątyni swego Ciała. Kiedy już powstał z martwych, uczniowie przypomnieli sobie, iż Jezus zapowiedział to wydarzenie, i dopiero wówczas w całej pełni uwierzyli Pismu i każdemu Słowu, które On wyrzekł. Podczas tej Paschy, gdy Jezus przebywał w Jerozolimie, wielu ludzi deklarowało wiarę w Niego z uwagi na cuda, których dokonywał. Jednak Jezus nie polegał na ich deklaracjach, gdyż znał charaktery wszystkich. Nie potrzebował też żadnych ludzkich oświadczeń, ponieważ sam doskonale wiedział, co kryje się w sercu każdego człowieka. JAN 2, 13-25 (NPD) --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/wczesnochrzescijanie/message