Mentionsy

Chrześcijański Serwis Informacyjny - poniedziałek - 11 grudnia

17 Pewnego dnia, gdy Jezus nauczał lud, a duża grupa faryzeuszy i nauczycieli Prawa, którzy zeszli się z wielu miejsc w Galilei, Judei i z Jerozolimy, słuchała, co mówił, PAN pokazał im swą moc uzdrawiania. 18 Miało to miejsce wtedy, gdy jacyś mężczyźni przynieśli na noszach sparaliżowanego człowieka. Próbowali wejść z nim do domu i położyć przed Jezusem, 19 lecz ze względu na tłum nie byli w stanie wnieść go do środka. Weszli więc na płaski dach i, po rozebraniu części pokrycia, opuścili nosze z tym człowiekiem do środka, umieszczając go wprost przed Jezusem. 20 Jezus zaś, widząc ich ufną determinację, powiedział: — Człowieku, twoje grzechy zostają ci odpuszczone! 21 Uczeni w Piśmie i faryzeusze byli tym głęboko poruszeni. Ich umysły zostały natychmiast przeniknięte pytaniami: „Za kogo On się uważa?”; „Przecież to jest bluźnierstwo!” i „Któż inny może uwalniać od grzechów, jeśli nie Bóg tylko?”. 22 Jezus rozpoznał, co myśleli, i tak rzekł: — Dlaczego pozwalacie, by złe myśli nurtowały wasze serca? 23 Rozważcie tylko, co jest łatwiejsze do wykonania: powiedzieć sparaliżowanemu, że został uwolniony od swoich grzechów, czy sprawić, by wstał, wziął swoje nosze i zaczął chodzić? 24 Lecz abyście pojęli, że człowiek podczas swego życia na Ziemi ma możność odpuszczania grzechów, patrzcie... I zwracając się do sparaliżowanego, rzekł: — Wstań, podnieś swe nosze i idź do domu! 25 A ten od razu, na ich oczach, wstał, wziął swe nosze i, wielbiąc Boga, odszedł do domu. 26 Wszyscy oniemieli ze zdumienia, a potem, pełni bojaźni Bożej, wielbili Najwyższego, mówiąc: — Takiego przejawu Bożej chwały nigdy dotąd nie widzieliśmy! Łukasz 5, 17-26 (NPD) --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/wczesnochrzescijanie/message