Mentionsy

#22 Przeoczone: Literatura środka, empatia & centrum świata. "apokalipsa ludzi pracy", "Berdyczów" i "Elmet"

Co wspólnego ma „Berdyczów” Marty Kozłowskiej z „Prawiekiem” Olgi Tokarczuk?

Czym jest literatura środka?

Czy realizm magiczny jest jeszcze żywy w polskiej literaturze? I co z tym wszystkim ma wspólnego Odyseusz?

„apokalipsa ludzi pracy” valtera hugo mae (przeł. Michał Lipszyc)– czyli opowieść o samotności i empatii

Czy apokalipsa musi być widowiskowa?  O niewidzialnej i niskopłatnej pracy kobiet oraz statusie imigrantów Europy wschodniej

O potrzebie miłości, choćby najbardziej raniącej, prekarnej rzeczywistości i małych-wielkich końcach

A w końcu: o braku języka - trudzie w opisaniu siebie drugiemu człowiekowi oraz doświadczeniu przybyszów poszukujących lepszego świata

"Elmet", Fiona Mozley, przeł. Łukasz Witczak, wyd. Pauza 

Literatura środka – czyli kiedy przede wszystkim liczy się przyjemność lektury – i dlaczego nie powinniśmy się jej bać?

- czyli kiedy szukamy postaci podobnych do nas

Czym jest wciągnięcie się w literaturę?

I dlaczego literatura środka ma największy potencjał rynkowy?

Przezroczysty język i barwna fabuła: zarzut czy wartość?

Rozpiska tematów:

00:00:53 O nowym cyklu

00:05:00 Marta Kozłowska, „Berdyczów”

00:24:15 valter hugo mae, „apokalipsa ludzi pracy”

00:49:20, Fiona Mozley, „Elmet” [wybaczcie, że maniakalnie mówię „Pan Pierce” a nie, jak powinnam była mówić:: „Pan Price” ]

1:00:40 Czym jest tajemnicza „literatura środka”?