Mentionsy

Słowiańskości 23: Noc Kupały

Noc Kupały od lat rozpala wyobraźnię współczesnych. Czy faktycznie organizowano wtedy orgie, a poszukiwania kwiatu paproci były tylko pretekstem do oddalenia się od grupy w wiadomym celu? Co wspólnego z pogańskim zwyczajem ma... palenie opon? Jak próbowano schrystianizować Sobótkę? Co można było wywróżyć z płynącego wianka? Dlaczego dopiero po najkrótszej nocy w roku można było kąpać się z jeziorach i rzekach? Jak Noc Kupały obchodzą dzisiaj niektóre rodzimowiercze gromady? O tym wszystkim usłyszycie w najnowszym odcinku Słowiańskości! Informacje o Nocy Kupały znajdziecie tutaj: A.Gieysztor, Mitologia Słowian, Warszawa 1986 J. Krzyżanowski, Słownik folkloru polskiego, Warszawa 1965 K.W. Wójcicki, Klechdy. Starożytne podania i powieści ludowe, Warszawa 1981 Słowiańska moc, O paleniu opon na Świętego Juna..., https://slowianskamoc.blogspot.com/2018/02/o-paleniu-opon-na-swietego-juna-i-o.html PS Noc świętojańska wypadała oczywiście w nocy z 23 na 24 czerwca, nie była to noc czterodniowa, jak przypadkiem powiedziałam w odcinku :)

Cześć, nazywam się Natalia Kościńska i właśnie słuchacie kolejnego odcinka Słowańskości. Noc Kupały, Sobótka, Noc Świętojańska, Kupalnocka, Iwan Kupała, Palinocka, Wijanki. Te wszystkie określenia dotyczą jednego chyba z najbardziej znanych i najbardziej rozpalających wyobraźnię Świąt Słowiańskich obrzędów. To zwyczaj, który przetrwał setki lat. Oczywiście on zmienił bardzo mocno swoją formę, jak i dzisiaj obchodzimy Noc Kupały jednak w inny sposób, niż robiono to te setki lat temu, a...