Mentionsy

„Jak szef wyczuje takiego misia, to mu wrzuca, ile wejdzie”. Eichelberger o pracoholizmie w Polsce | „zaTASKowani”, odc. 6

- Źródła pracoholizmu są w dzieciństwie - mówi Wojciech Eichelberger w szóstym odcinku podcastu „zaTASKowani”, w którym rozmawiamy o jedynym społecznie akceptowanym uzależnieniu, czyli pracoholizmie. Czy każdy tzw. pożądający pracy widzi w szefie swojego niezadowolonego ojca?

Co ciekawe, branże najbardziej narażone to nie tylko korporacje i tzw. białe kołnierzyki, ale także m.in. kobiety zajmujące się domem.

„Te liczby są zaniżone”

Jak wynika z badań, niemal połowa Polaków twierdzi, że odczuwa presję, aby być „zawsze w gotowości”, a prawie 25% badanych przyznaje, że regularnie pracuje po godzinach – często kosztem życia osobistego i zdrowia psychicznego.

Uzależnienie od pracy dotyka, wg CBOS, 2,5 mln, czyli 1/10 Polaków, a zagrożonym tym nałogiem jest 3/4 z nas. - Z mojej obserwacji wynika, że te liczby są zaniżone. Skoro w Polsce notuje się 5 mln alkoholików, a DDA i DDD są w grupie ryzyka pracoholizmu, to już wychodzi więcej - mówi psycholog i psychoterapeuta, Wojciech Eichelberger. Psycholog wyjaśnia, że pracoholizm to złożony mechanizm, w którym praca staje się formą ucieczki od trudnych emocji i braku poczucia wartości.

Spotkałem raz takiego „shoguna”

Z pracoholizmem wiąże się sporo komplikacji, bo po pierwsze to wzmacniane społecznie uzależnienie, przez co trudne w diagnozowaniu, a tym bardziej w chęci podjęcia leczenia. Jak je rozpoznać? - Spotkałem raz takiego „shoguna”, który twierdził, że on to zadanie to na światłach w samochodzie robi, ale szybko to zweryfikowaliśmy. Warto mówić „sprawdzam” - mówi Marcin Bobowicz, z wieloletnim doświadczeniem w pracy w branży technologicznej.

Kto jest szczególnie podatny na tzw. work craving i jak wpływa na atmosferę w pracy? Zapraszam na nowy odcinek podcastu „zaTASKowani" z Wojciechem Eichelbergerem i Marcinem Bobowiczem .

Ojciec jest takim cieleśnieniem systemu wszystkiego, co związane z kulturą. Prezes rodziny. No i jak się prezesowi nie podoba, to potem to dziecko jak dorasta, to po prostu robi wszystko, żeby doczekać się takiego zadośćuczynienia, czyli takiego poklepania po ramieniu ze strony prezesa. Wiedzieć, jesteś git. Wielu z osób, które pierwszą korporację spotyka w wieku siedmiu lat, ponad 300 osób, w szkole jest, to już jest korpo. I tam jest menadżerów trochę, menadżer od 1-3, potem jest mena...