Mentionsy

naTematyka #29 | Pociąg w nieznane, czyli zaskakujący portret Rosji z perspektywy podróży Koleją Transsyberyjską

Z wiadomej przyczyny ostatnie miesiące nie obfitowały w dalekie wyjazdy. Tym chętniej odbyłem wirtualno-książkową eskapadę, na którą zaprosił Piotr Milewski, pisarz, dziennikarz, fotograf, globtroter oraz – jak się okazało – arcyciekawy gawędziarz. Oto "Transsyberyjska. Drogą żelazną przez Rosję i dalej", czyli wciągający reportaż, który naprawdę zmienia sposób postrzegania tego wschodniego mocarstwa.  Doktor ekonomii (studiował w Poznaniu, Wiedniu, Pasawie, Filadelfii, Saporo i Otatu) i wytrawny obieżyświat, który dziewięć lat życia spędził w Kraju Kwitnącej Wiśni. Piotr Milewski ma na koncie m. in. książki poświęcone Wschodowi ("Zapiski z roku Królika i roku Konia", "Planeta K. Pięć lat w japońskiej korporacji") i Północy ("Islandia albo najzimniejsze lato od pięćdziesięciu lat").  Jako dziecko zakochał się pociągach, zwłaszcza tych przemierzających najdłuższą linię kolejową świata – mierzącą niemal 9289 kilometrów trasę łączącą Moskwę i Władywostok, a dziś na półki księgarskie trafia nowe, poprawione i rozszerzone wydanie jego debiutu opisującego wielką wyprawę, której początkiem była Warszawa, natomiast finiszem... naprawdę wnikliwe przyjrzenie się Rosji, zarówno tej sprzed wielu lat, jak i współczesnej.  A wszystko to nieśpiesznym tempie, przy akompaniamencie stukotu kół pociągu wypełnionego naprawdę barwnymi postaciami. Porozmawiajmy o stereotypach dotyczących owego kraju, obalając prze okazji sporo mitów, które na dobre utrwaliły się w Polakach.  Czas dowiedzieć się, jak zdefiniować rosyjską duszę (i czy to w ogóle możliwe) i do czego naszym wschodnim sąsiadom potrzebny jest alkohol. Jak naprawdę wygląda ich specyficzne podejście do obcych, będące połączeniem niezwykłego ciepła i otwartości z podejrzliwością bądź wręcz agresją? To zaledwie część rzeczy, na które otworzą ci oczy zarówno ta zaskakująca książka, jak i nasza pogawędka.

[MUZYKA] A więc oficjalne dzień dobry. Chciałem zorientować się, czy zadając pytanie, jakim środkiem komunikacji dotarł pan do nas, czy to będzie strasznie zły suchar? O nie, pewne rzeczy się zgadzają. Na pewno przyjechałem tutaj po torach, tak. O, czyli wszystko się zgadza. Prawie tak, bo była to kolej nadziemna, chociaż o innym rozkładzie szyn. Więc tutaj ta szerokość, tylko to się nie zgadza. Rozmawiam z człowiekiem, który już w czasach dzieciństwa, jako ten młody, mały opolanin, ...