Mentionsy

#100 Jak dotrzeć do siebie, jak się tam nigdy nie było - Z wiatrem w grzywie - podcast

Dlaczego docieranie do swojego wewnętrznego "ja" jest ważne? Cóż...odpowiedź na to uwidacznia się często podczas gdy przeżywamy kryzys. Wtedy umiejętność i łatwość pokonania trudności, czy wyjścia z traumy jest bardzo uzależniona od dostępu do wewnętrznych zasobów. Jednak sam proces docierania do swojego wnętrza nie jest potrzebny jedynie do uzdrawiania się, ale jest naturalnym elementem procesu transformacji ku dojrzalszej wersji siebie.
Aby dojrzeć do życia "w stadzie" przechodzimy wielokrotnie poprzez dylematy zależności i niezależności, zrezygnowania z siebie i bycia przyjętym. Jako dzieci wykształcamy w sobie mechanizmy, które umożliwiają przetrwanie, często przybieramy fałszywe "ja", które nam to umożliwi. Jako dorośli również stale mierzymy się z tymi tematami. Poszukiwanie swojej autentyczności i ekspresja prawdziwej wersji siebie może być procesem bardzo żmudnym. Czasami psychika nie jest w stanie pomieścić wszystkich zmian, które dokonujemy. Czasami utykamy w zmianie, bo wybieramy poczucie bezpieczeństwa i przynależność. Bywa, że złudną.
Czy da się to pogodzić? Czy można przynależeć do kogoś, być częścią grupy, czuć się bezpiecznie w danej społeczności, a jednocześnie wyrażać w pełni swoje autentyczne "ja"? Czy w ogóle da się dotrzeć do tego "ja", jeśli się tam nigdy nie było? Albo się nie wie czy to "to" czy to "już"?
O tych i innych wątkach docierania do siebie opowiadam w setnym odcinku podcastu "Z wiatrem w grzywie".
Będzie też zapowiedź nowego programu rozwojowego w HorseSense "Wyprawa po MOC" i kto może w nim uczestniczyć.

---

Czego dowiesz się z tego odcinka?
O rezygnowaniu z siebie na rzecz dostosowania do grupy.Powrót do siebie oraz kontiuum zależność-niezależność na różnych etapach i wybory z tym związane.O nacisku kultury i cywilizacji na bycie dostosowanym i zrezygnowanie z jakichś ważnych dla siebie cech, wartości. Czym są wewnętrzne koszty przynależności.Mit o Meduzie z włosami w postaci węży jako metafora utraty dostępu do części siebie.O fałszywym "ja" i autentycznym "ja".Jak konie tworzą stado, w którym można bezpiecznie być sobą i realizować swoje potrzeby, a jednocześnie być członkiem stada i przynależeć.O drogowskazie w procesie zmiany i ważnym pytaniu: co cię ożywia?*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***

Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>

Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:

***www.horsesense.pl/podcast100