Mentionsy

16 września 2024 | Łk 7, 1-10

Ewangelia (Łk 7, 1-10) - Uzdrowienie sługi setnika

Gdy Jezus dokończył wszystkich swoich mów do słuchającego Go ludu, wszedł do Kafarnaum. Sługa pewnego setnika, szczególnie przez niego ceniony, chorował i bliski był śmierci. Skoro setnik posłyszał o Jezusie, wysłał do Niego starszyznę żydowską z prośbą, żeby przyszedł i uzdrowił mu sługę. Ci zjawili się u Jezusa i prosili Go usilnie: «Godzien jest, żebyś mu to wyświadczył – mówili – miłuje bowiem nasz naród i sam zbudował nam synagogę». Jezus przeto zdążał z nimi. A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół ze słowami: «Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a mojemu słudze: „Zrób to!” – a robi». Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się nad nim, i zwróciwszy się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł: «Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu». A gdy wysłańcy wrócili do domu, zastali sługę zdrowego.

Muzyka Spotykamy dzisiaj Jezusa w dialogu z setnikiem, poganinem, który prosi o dar uzdrowienia swojego sługi. Jezus wydaje się poruszony tym spotkaniem, poruszony tą rozmową z setnikiem. Wydaje się, że jest poruszony dwoma rzeczami. Po pierwsze, bardzo dobrą opinią o tym człowieku. Jest poganinem, ale jest dobry, jest życzliwy, ma w sobie dużo miłości do swojego sługi. Pewnie ma w sobie również dużo miłości do innych ludzi, ponieważ ci wydają o nim bardzo dobre świadectwo. Poruszony...