Mentionsy

# 45 – Dorota Buczkowska – 💜 "Poproszę płaszczyk i moje życie". O reaktywacji.

Rośliny żyją na jej obrazach, bo ona dostała nowe życie dzięki nim. Rumunii nie planowała. Przyjechała na tydzień i została. To była organiczna potrzeba. Zakorzeniła się z dala od cywilizacji, w miejscu, gdzie ludzie nie potrzebują kupować książek o minimalizmie. Mówi o uziemieniu: „Gdy się wszystko zawali, pozostaje ziemia, żeby się na niej oprzeć“. „Nie przypadkiem w praktykach, których szukamy, żyjąc w mieście, takich jak joga, pranayama, praca z ciałem metodą Lowena, bazowym ćwiczeniem jest właśnie uziemienie, czyli szukanie bazy, oparcia w tym, co pod stopami.

Życie w bezpośredniej relacji z naturą – z ziemią, z roślinami – to jest jej bonus od życia. „Żyję  na wolności“, mówi. Wcześniej 17 lat non-stop opiekowała się synem, Ozn – osobą z niepełnosprawnością. Aż pojawiła się groźba utraty wzroku. Dotarło do niej aż nazbyt mocno: „Nawet, jeśli z siebie zrezygnujesz, to nie dasz rady“. „Tak nas wychowano, że same od siebie oczekujemy bezgranicznego poświęcenia, nawet kiedy nic nie możemy zrobić. Czy mamy prawo do swojego życia? Czy mamy prawo do instynktu samozachowawczego? Trzy lata temu nie zadawała sobie tych pytań, po prostu się załamała, teraz stara się to poukładać.

Jest uznaną artystką. Zajmuje się malarstwem, rzeźbą, grafiką, fotografią, rysunkiem, kolażem i in. Absolwentka Wydziału Rzeźby i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie, Gender Studies na UW oraz Centrum Sztuki Villa Arson w Nicei.

Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/ https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/