Mentionsy

# 46 – 💙 Monika Kucia – "Lubię, gdy z pudełka wyskakuje coś". Olśnienia Moniki.

„Postać boginiczno-artystyczna, matka dzieciom i córka matce, postanowiła podążyć za swoim Głosem z Trzewi popartym przez Głos Rozsądku i wynieść się z pięknego, acz ciasnego dla czterech osób mieszkania na Mokotowie“, tak napisała o niej przyjaciółka Natalia de Barbaro. Fakt, zostawiła Mokotów i kupiła stary dworzec w Kujawsko-Pomorskiem, który zmieniła w dom. To była zmiana totalna. Bo jak mówi: "Byłam jak wyryta na chodniku na Mokotowie", aspiracyjnej warszawskiej „dzielni“, warto dodać. Rozmawiamy o zmianie, o przednówku, poście, opieką nad starą matką i o „odkrywaniu nowych pokoi w swoim domu“.

Od ponad 20 lat pisze o jedzeniu. Jest kuratorką kulinarną. Robi rzeczy niesamowite: Rozdmuchuje złoty pył nad tortem z czerstwego chleba. W jej oczach, interpretacjach i przekazach rzeczy zwykłe i powszednie nabierają symbolicznych sensów.

Przygląda się relacjom, "transmisji danych między pokoleniami". Odkrywa przed nami bogactwo prostego jedzenia. Twierdzi na przykład, że polskie pierogi są symbolem informacji genetycznej, zapisem danych które są przekazywane z pokolenia na pokolenie, są "sekretem przekazywanym w zaufaniu". Twórczyni wydarzeń kulinarno-artystycznych, m.in. „Stypa. Rytuał utraty” w Państwowym Muzeum Etnograficznym, „Klątwa” w Zachęcie, „All Inclusive” w Bazylei czy „Polish Table: Mine, Yours, Ours” w Museum of Food and Drink w Nowym Jorku. Organizatorka kulinarno-kulturalnych działań edukacyjnych i społecznych, m.in. we współpracy z Polin Muzeum Historii Żydów Polskich i in.

Foto: Aleksandra Rózga.