Drodzy Sybiracy i przyjaciele, to kucieństwo, które celebrujemy, które wspominamy, które chcemy, żeby nigdy nie zginęło z pamięci naszego narodu.
Ofiarami mówimy, są ludzie, którzy zostali albo zabici, albo zginęli na skutek nieludzkiego transportu i traktowania, a potem nieludzkich warunków życia.
I wierzymy w to, że oni, kiedy trafili w ręce Boga, jako sprawiedliwi, dla nas stają się męczennikami narodu.
Sybir stał się największym więzieniem świata.
Trzeba umieć pamiętać, aby nie mnożyć wspomnianego zła.
I tylko Bóg może uczynić ten…